یه صدا همیشه هست

یکی هست که خسته شد،دیگه پیش ما نموند
با یه بغض بی امون،روز برفی رو میخوند
ادعای عشق وداشت،عاشق واقعی بود
اونکه تا همیشه هست،تا ستاره پرگشود
یکی بود همیشه هست،باصدای ماندگار
نبض احساس وگرفت،توی دستای بهار
باصدای عاشقش،به دلم نفس میداد
بی حضور روشنش،دل من گریه میخواد
جاده یک طرفه،یکی بود یکی نبود
به خداازپیش ماپر زدی چقدر تو زود
عشق یعنی اینکه هنوز ،بی تو گریه میکنم
باز به این خاطره ها، بی تو تکیه میکنم
باصدای توچقدر خاطره مونده برام
عصر پاییزی بازم،خیمه زد تو لحظه هام
دیدی عشق مردم و،دیدی اوج ماتمو
وقتی خورشیدی نبود،دیدی بارون غمو
این یعنی ستایش تو وآهنگ صدات
از زمین تورفتی و،دلمون تنگه برات
آرزو دارم یه شب ،توبیای به خواب من
بیابرگردوببین،غموالتهاب من
توباید کاری کنی، دل بی قرارمن
واسه اون دعابکن،توی این جداشدن
ای پرنده دعا،بروتا هفت آسمون
دل دنیاخون شده،بی توماه مهربون
روزای سخت منو،می بینن آینه ها
یه صداهمیشه هست،توی لحظه های ما
نگران منی باز،می پیچه تولحظه هام
از خداآرامشو،من برای تو میخوام 
دقیقه های آخر،زیرنگاه بارون 
ترانه گریه میکرد،تو وسعت خیابون ...
چقد زود چهارده هفته از پرواز مرتضی گذشت با تشکر از بهار محبی عزیز که این شعر قشنگ رو سروده اند. یاد و خاطره تمامی در گذشتگان وطن را گرامی میداریم و دراین شب جمعه برایشان فاتحه میخوانیم

پاییز تمام شد مرتضی اما تومثل یک برگ پاییزی و جوان از درخت زندگی جدا شدی بهار زندگیت مبارک